Dat wordt er in eerste instantie door de meesten gezegd als je zegt dat ze eens moeten nadenken om de hulp in te schakelen van een psycholoog. Iedereen loopt wel eens tegen dingen aan in het leven die hij of zij niet zelf of met behulp van zijn omgeving niet of onvoldoende kan oplossen. In die gevallen kan het heel fijn zijn om hulp te krijgen van een objectief persoon, in dit geval een psycholoog. Door het eerder genoemde taboe is het voor veel mensen een hele grote stap om ook echt hulp in te roepen. De drempel is vaak te hoog, terwijl je soms met een paar consulten al een heel eind op weg bent.
Het is natuurlijk niet zo dat wanneer je depressief bent of problemen hebt en er niet uit komt, en je hebt de moed bijeen geschraapt om naar een psycholoog te gaan, je vervolgens dan niet kunt antwoorden dat je niets mankeert. Zo werkt het natuurlijk niet. Je moet wel open een eerlijk zijn, vooral tegenover jezelf. Het feit dat je op dat moment tegenover de psycholoog zit, wil al zeggen dat je er al van bewust bent dat je een probleem hebt waar je er alleen niet uit komt.
Kortom, bewustwording is stap nummer 1 !! Dan is het kijken of je een psycholoog hebt waarmee het klikt samen. Dat is nl. ook heel belangrijk. Wees open en eerlijk!!, ( daar zitten psychologen tenslotte ook voor) zeg ook als je het ergens niet mee eens bent, of als je haar of hem niet begrijpt of dat hij/zij te kortaf is of onduidelijk. Een psycholoog is tenslotte ook een mens.
Een psycholoog moet echt de tijd voor je nemen en jou de kans geven om je problem(en) uit te laten leggen. Stap voor stap. Je moet echt niet het idee krijgen dat wanneer de psycholoog langs je heen naar de klok kijkt,om te kijken hoeveel tijd ze nog over heeft voor jou, jij het gevoel krijgt van; ‘ wat doe ik hier eigenlijk, er wordt weer niet naar mij geluisterd, ik ben hier ook weer maar een nummer… ‘ Als je dat echt zo vind dan moet je dat gelijk zeggen, want dan heeft de psycholoog in de meeste gevallen al respect voor je.
Durf voor jezelf op te komen, dat is heel belangrijk.
Vergeet niet dat een sessie meestal 1 uur is, dus daar heeft de psycholoog zich ook aan te houden. Er zijn heel veel mensen die in hetzelfde schuitje als jij zitten ( alhoewel je je dat niet kunt bedenken natuurlijk…) en die geholpen willen worden.
Er zullen veel tranen vloeien bij deze sessies, vooral in het begin, maar dat geeft niets, alle emoties komen en moeten eruit. Die ben je dan alvast kwijt, dat lucht beetje voor beetje op. Je zult je verhaal vaker dan eenmaal moeten herhalen, elke sessie keer op keer, want de psycholoog moet tenslotte ook op jouw kunnen inspelen. Maar dat is alleen maar goed. Hoe vaker je je verhaal ook vertelt, hoe beter je ermee kan omgaan, uiteindelijk kun je er zo over praten dat je er al niet meer bij hoeft te huilen. Dat is dan een hele prestatie van jezelf, dan zul je daar een gevoel van trots bij hebben en dat is geloof mij een heerlijk gevoel…
Ik zou heel graag willen weten wat je van dit artikel vind en
daarom erg waarderen als je een reactie wilt achterlaten.
Dit geeft mij extra inspiratie om artikelen te blijven schrijven.
bedankt alvast en natuurlijk krijg je altijd een reactie terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten